Chamaeleo calyptratus

Szczegóły

Kategoria: C

Kameleon jemeński (Chamaeleo calyptratus) 

Występowanie: wyodrębniono dwa podgatunki Chamaeleo calyptratus – różniące się rozmieszczeniem geograficznym oraz szeregiem cech morfologicznych. C.c. calyptratus zasiedla wyżyny i góry zachodniego i południowo-zachodniego Jemenu, z kolei podgatunek C.c. calcarifer spotykany jest na południowo-zachodnich obszarach Arabii Saudyjskiej.

Wielkość: długość całkowita samca wynosi ok. 60 cm (często tylko 50 cm), z czego połowa przypada na ogon. Ciężar dochodzi do 170-180 g. Samice są mniejsze – zwykle mierzą nie więcej niż 30 cm.

Charakterystyka: efektownie ubarwiony kameleon, obdarzony imponującą wypukłością czaszki (tzw. kaskiem) i cieszący się wielką popularnością wśród hodowców. Jego kolorystyka jest zmienna i waha się od dominującej tonacji żółtawej, przez zielonkawo-beżową do czerwonawej. C. calyptratus jest agresywny względem przedstawicieli własnego gatunku i wybitnie terytorialny. Uwielbia wygrzewać się na słońcu. W domu należy zapewnić mu lampy z promieniowaniem UVA i UVB, a latem – w miarę możliwości – wystawiać go na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Terrarium: idealnym rozwiązaniem dla pojedynczego, okazałego samca jest zbiornik sześcienny: 100x100x100 cm. Warunkiem sukcesu hodowlanego jest zapewnienie higieny i dobrej wentylacji: terrarium o trzech ścianach z siatki jest doskonałym pomysłem. Podłoże nie jest konieczne: brak substratu pozwoli łatwiej usuwać resztki pokarmowe i produkty przemiany materii. Wystrój powinny stanowić gałęzie i konary oraz liany i wytrzymujące ciężar zwierzęcia pnącza. Wydajne źródła światła i ciepła należy tak zlokalizować, aby uniemożliwić jakiekolwiek poparzenia (np. silne lampy można zawiesić nad górną siatką terrarium). Zakres temperatur panujących w lokum kameleona może się mieścić w przedziale 24-32°C (punktowo do 38°C). Nocny spadek temperatury do 20-24°C wydaje się odpowiedni. Nie należy przesadzać z wilgotnością: wystarczy raz dziennie, najlepiej pod wieczór, wnętrze terrarium zrosić letnią wodą. Konieczne jest natomiast zapewnienie zwierzęciu dostępu do stale skraplającej się wody (kameleon spija krople z liści i łodyg).

Pokarm: w naturze są to zwierzęta wszystkożerne. W niewoli podaje się im przede wszystkim pokarm pochodzenia zwierzęcego, a jako uzupełnienie stosuje się dietę roślinną. Świerszcze, karaczany, szarańczaki, larwy barciaka większego, motyle, plankton łąkowy przed podaniem należy potraktować mineralną posypką dla kameleonów. Wapń, witaminy i mikroelementy są szczególnie ważne w okresie noszenia jaj przez samice. Owady biegające i skaczące można umieścić w wysokim pojemniku – kameleon łatwo się przyzwyczaja do ich pobierania za pomocą swojego długiego języka.

Rozmnażanie: dymorfizm płciowy widoczny jest już od momentu wyklucia się z jaj. Młode samce rozpoznaje się po tzw. ostrogach z tyłu kończyn tylnych. Już sześciomiesięczne zwierzęta osiągają dojrzałość płciową, warto jednak zaczekać do 10 miesiąca. Gotową do kopulacji samicę łączymy wtedy z samcem na jego terytorium, po czym przenosimy ją z powrotem do osobnego terrarium. Zapłodniona samica przybiera charakterystyczną ciemną barwę ciała z jaśniejszymi plamkami. Należy jej zapewnić ustronne miejsce w celu złożenia jaj (np. głęboki pojemnik wypełniony lekko wilgotną mieszaniną piasku z torfem). Jaja ważą zwykle więcej niż ona sama. Zdrowe samice w optymalnym wieku rozrodczym mogą przystępować do składania jaj trzy, a nawet czterokrotnie w ciągu roku.

Uwagi: gatunek polecany średnio zaawansowanym i doświadczonym hodowcom. W jednym terrarium absolutnie nie wolno łączyć ze sobą dwóch samców: nieuchronnie dojdzie wtedy do walki.