Physignathus cocincinus

Szczegóły

Kategoria: P

Agama błotna (Physignathus cocincinus) 

Występowanie: Azja południowo-wschodnia. Gatunek spotykany w pobliżu cieków wodnych w tropikalnych lasach deszczowych.

Wielkość: w naturze samce osiągają 100 cm, podczas gdy w terrarium zazwyczaj są o 20-25 cm krótsze. Samice są mniejsze. W przypadku obu płci ok. 2/3 długości ciała przypada na ogon.

Charakterystyka: urodziwa jaszczurka o dużej trójkątnej głowie i niemałych oczach, przyozdobiona imponującym grzebieniem, biegnącym od szyi do ogona. Na zielonym ciele, pokrytym drobnymi łuskami, widoczne są brunatne przebarwienia i pasy w kolorze bladoniebieskim. Spód pyska i podgardle są beżowe lub różowawe. Ciemniejsza smuga ciągnie się od oka w stronę tyłu głowy. Agama posiada silne, umięśnione nogi, które są zakończone ostrymi pazurami. W ciągu dnia często wyleguje się na konarach, absorbując energię świetlną i cieplną. Niekiedy skacze z wysoka na ziemię lub wprost do wody. Lubi kąpiele, podczas których wypróżnia się i zrzuca wylinkę. Pod wodą może przebywać nawet pół godziny, nie czerpiąc w tym czasie powietrza. Strategią obronną młodych jest udawanie martwych.

Terrarium: powinno być przestronne – minimalne wymiary dla pary zwierząt lub układu 1♂ i 2♀♀ to 150x80x150 cm. Zbiornik musi obfitować zarówno w stabilne konstrukcje do wylegiwania się i wspinaczki (dobrze umocowane konary i półki), jak również liczne kryjówki. Konieczny jest basen o wielkości dostosowanej do rozmiarów zwierzęcia: wodę trzeba codziennie wymieniać. Z uwagi na skoki, istnieje możliwość zranienia się o szybę (np. uszkodzenie żuchwy i pyska). By zminimalizować sytuacje stresowe, warto zastosować drążone tło korkowe na trzech ścianach. Odpowiednim substratem będzie wilgotne włókno kokosowe. Temperaturę należy utrzymywać w granicach 25-30°C w dzień (na tzw. wyspie ciepła ok. 35°C) oraz 17-24°C w nocy. Wilgotność nie powinna być niższa niż 65% w dzień i 85% w nocy. Generatory mgły i/lub codzienne mechaniczne zraszanie bez problemu pozwolą osiągnąć optymalny poziom. Nie wolno zapominać o oświetleniu z widmem światła najbardziej zbliżonym do promieniowania słonecznego – UVA i UVB (rzędu 5-10%).

Pokarm: karaczany, świerszcze i szarańczaki oraz plankton łąkowy (głównie owady prostoskrzydłe); dodatkowo – larwy barciaka większego i żywe lub mrożone oseski mysie; sporadycznie – larwy mączniaka, drewnojady, dżdżownice i ślimaki. Uzupełnieniem diety mięsnej może być miękisz owoców egzotycznych (mango, papaja). Pokarm białkowy należy obowiązkowo co drugie/trzecie karmienie obtaczać w preparacie witaminowo-wapiennym.

Rozmnażanie: nietrudne. Dojrzałość płciowa osiągana jest w wieku dwóch lat. Dobrze pielęgnowana samica w szczytowej formie znosi do kilkunastu jaj. Tarło może mieć burzliwy przebieg – zaloty samca mogą okazać się zbyt dokuczliwe dla samicy i konieczna jest czasowa separacja partnerów. Inkubacja jaj (złożonych w wilgotnym substracie) trwa ok. dwa miesiące. Temperatura inkubacji 27-30°C.

Uwagi: jaszczurka dla średnio zaawansowanych hodowców. Egzemplarze pochodzące z odłowu są często nosicielami pasożytów i gorzej znoszą warunki panujące w mieszkaniu. Niekiedy, silnie podniecone, potrafią bić ogonem, drapać i kąsać opiekuna. Po aklimatyzacji jedzą jednak z pęsety i dają się brać na ręce – to ostatnie należy wszakże ograniczyć do niezbędnego minimum.

• nast. »